Bovenop de actualiteit met onze mailing.
Heeft u vragen naar aanleiding van de besproken onderwerpen of suggesties voor verbetering van de nieuwsbrief? Wij nodigen u van harte uit deze met ons te delen.
Vanaf 1 januari 2015 is de aanzegverplichting ingevoerd. Op basis daarvan moet een werkgever iedere arbeidsovereenkomst die is aangegaan voor bepaalde tijd van minimaal 6 maanden ‘aanzeggen’. Dat betekent dat een werkgever ten minste een maand voordat de tijdelijke arbeidsovereenkomst afloopt aan de werknemer moet mededelen of hij van plan is de arbeidsovereenkomst te verlengen of niet. Dat is in alle gevallen aan de orde, dus zowel als de werkgever voornemens is de arbeidsovereenkomst te verlengen, als wanneer de werkgever voornemens is met de werknemer te stoppen. Maar hoe kun je slim aanzeggen?
Zegt een werkgever niet aan of niet tijdig aan, dan is hij een boete verschuldigd. Als hij niet aanzegt, dan bedraagt de boete een bruto maandsalaris, exclusief emolumenten. Dat is dus het ‘kale’ maandsalaris, zonder vakantietoeslag of wat dan ook. Zegt de werkgever te laat aan, dan is de boete naar rato verschuldigd. Zegt de werkgever dus bijvoorbeeld op 12 mei 2015 een arbeidsovereenkomst aan die per 1 juni 2015 afloopt, dan is hij 12 dagen te laat in een maand met 31 dagen. De boete bedraagt dan 12/31e kaal maandsalaris.
Volgens de nieuwe wet is de werkgever alleen een boete verschuldigd als hij verzuimt een mededeling te doen. Dat betekent dat – om een boete te voorkomen – de werkgever bij verlenging dus bijvoorbeeld niet een concreet aanbod hoeft te formuleren. De werkgever hoeft dus geen bericht te sturen met als inhoud ‘dat hij de arbeidsovereenkomst gaat verlengen’ of ‘dat hij de arbeidsovereenkomst “met deze brief” verlengt’. Dat zou een aanbod zijn. Dat is niet nodig en onder omstandigheden ook onverstandig.
De werkgever kan volstaan met de mededeling ‘dat hij voornemens is de arbeidsovereenkomst te verlengen’. Strikt genomen zou hij daar aan toe moeten voegen onder welke voorwaarden dat dan zal gebeuren (bijvoorbeeld “onder gelijkblijvende arbeidsvoorwaarden en voor de duur van een jaar”). Zou de werkgever die toevoeging niet doen of bijvoorbeeld aangeven dat hij voornemens is de arbeidsovereenkomst te verlengen “onder nader te bespreken arbeidsvoorwaarden”, dan is dat niet de bedoeling van de nieuwe wet, aangezien de werkgever tegen de tijd dat verlenging werkelijk aan de orde zou komen de voorwaarden dan gemakkelijk zo kan stellen dat deze onacceptabel worden voor de werknemer. Tegelijkertijd is de werkgever in dat laatste geval geen boete verschuldigd, dus een echte straf staat er ook niet op. De werkgever heeft immers medegedeeld wat hij van plan was te gaan doen.
De beste (en netste) manier van handelen zou in de praktijk zijn als een werkgever aangeeft dat hij voornemens is de arbeidsovereenkomst te verlengen onder ‘die en die’ voorwaarden. Dan zit de werkgever goed als hij definitief besluit om de arbeidsovereenkomst te verlengen, want hij heeft tijdig medegedeeld wat hij van plan was te doen en hij heeft dat vervolgens ook werkelijk gedaan. Als de werkgever zich in de loop van de maand nog bedenkt – bijvoorbeeld als de werknemer intussen ziek is of als de onderneming een bepaalde opdracht niet krijgt die de werkgever voor die werknemer in gedachten had – dan kan de werkgever zijn voornemen nog wijzigen en alsnog besluiten om de arbeidsovereenkomst niet verlengen. Dan heeft de werkgever weliswaar tijdig medegedeeld, maar – achteraf gezien – wel verkeerd medegedeeld. De werkgever is vanwege dat laatste dan de (pro rata) boete verschuldigd, maar hij zit in ieder geval niet vast aan een verlenging, omdat hij uitsluitend zijn voornemen heeft medegedeeld en niet een formeel aanbod heeft gedaan.
Het communiceren van het voornemen van de werkgever biedt dus de meeste flexibiliteit en past – als het op inhoud geen open einde heeft – helemaal binnen de wet en de bedoeling van de wetgever. Het gaat om de mededeling en de correcte uitvoering daarvan, anders zit je aan de boete vast.
Slim aanzeggen geeft dus ruimte, de werkgever zit dan in ieder geval nog niet direct aan een vervolgovereenkomst vast.
[Dit artikel is een bewerking van een voordracht die is gehouden tijdens de Fiorens-bijeenkomst “Goed gedrag loont”, op 16 april 2015 in het Muntgebouw te Utrecht.]
Gepubliceerd op 05 mei 2015 door Edwin Werner